کتاب قدرت اشتیاق و پشتکار به ما نشان می‌دهد که موفقیت بیشتر از آنکه وابسته به استعداد باشد، نتیجه پشتکار و عشق پایدار به هدفی مشخص است. این اثر با ترکیب تحقیقات علمی، داستان‌های الهام‌بخش و تجربه‌های شخصی، روایتی قدرتمند از اهمیت کوشش پیوسته ارائه می‌دهد.
این کتاب مخصوص کسانی است که می‌خواهند در زندگی حرفه‌ای، تحصیلی یا شخصی خود به سطح بالاتری از موفقیت دست پیدا کنند. اگر مدیر، والدین، معلم یا حتی فردی با رویای بزرگ هستید، این کتاب به شما کمک می‌کند تا اشتیاق و پشتکار خود را تقویت کنید.
آنجلا داکورث، روانشناس و استاد دانشگاه پنسیلوانیا، یکی از برجسته‌ترین پژوهشگران در حوزه روان‌شناسی موفقیت است. او برنده جایزه معتبر MacArthur شده و تحقیقاتش درباره اشتیاق و پشتکار الهام‌بخش بسیاری از رهبران و کارآفرینان جهان بوده است.
موفقیت از توانایی حضور پیوسته در مسیرهای سخت و چالش‌برانگیز شکل می‌گیرد. این حضور چیزی فراتر از آمادگی فیزیکی یا دانش اولیه است؛ به معنای تعهد به ادامه دادن است، حتی زمانی که شرایط غیرقابل تحمل به نظر می‌رسد.
برای نمونه، در آکادمی نظامی وست‌پوینت، دانشجویان دوره‌ای به نام «باراک‌های هیولا» را پشت سر می‌گذارند. این دوره از لحاظ جسمی و روانی به‌شدت سخت است و تنها کسانی که اراده‌ای استوار دارند، می‌توانند آن را کامل کنند. بسیاری از داوطلبانی که آزمون‌های اولیه را با موفقیت گذرانده‌اند، در همین مرحله کنار می‌کشند، زیرا نمی‌توانند فشار مستمر را تحمل کنند.
توانایی ایستادگی در شرایط سخت، چیزی نیست که به‌سادگی به دست بیاید. این ویژگی از تعهد به هدف و باور به اینکه چالش‌ها بخشی از مسیر موفقیت هستند، سرچشمه می‌گیرد. افراد موفق، به جای اجتناب از سختی‌ها، آن‌ها را به‌عنوان فرصتی برای رشد و تقویت خود می‌بینند و به مسیر ادامه می‌دهند.
استعداد، به‌تنهایی نمی‌تواند ضامن موفقیت باشد. بسیاری از افراد بااستعداد، در مواجهه با چالش‌ها و دشواری‌ها از مسیر خارج می‌شوند، زیرا تصور می‌کنند توانایی‌های ذاتی‌شان کافی است. اما موفقیت حاصل کوشش مستمر و پشتکار در کنار استعداد است.
افرادی که موفقیت‌های پایدار دارند، معمولاً نه تنها بر مهارت‌های ذاتی خود تکیه نمی‌کنند، بلکه با تمرین و کوشش روزانه، توانایی‌های خود را بهبود می‌بخشند. آن‌ها معتقدند که توانایی به مرور زمان ساخته می‌شود و تمرکز خود را بر رشد تدریجی می‌گذارند. برعکس، کسانی که تنها به استعداد خود وابسته‌اند، به محض روبه‌رو شدن با موانع، دچار ناامیدی می‌شوند و از ادامه مسیر بازمی‌مانند.
کوشش، نقشی اساسی در دستیابی به موفقیت دارد و در حقیقت، از استعداد نیز ارزشمندتر است. کوشش نه تنها مهارت‌های فرد را تقویت می‌کند، بلکه توانایی به‌کارگیری این مهارت‌ها برای دستیابی به اهداف را نیز افزایش می‌دهد.
توانایی افراد در رسیدن به اهدافشان، حاصل ضرب دو عامل است: مهارت‌هایی که در طول زمان با کوشش ایجاد می‌شوند و میزان به‌کارگیری این مهارت‌ها در شرایط واقعی. به عبارتی، استعداد اولیه تنها یک نقطه شروع است و این کوشش است که استعداد را به نتایج قابل‌مشاهده تبدیل می‌کند. افرادی که دو برابر دیگران می‌کوشند، دو برابر فرصت برای موفقیت ایجاد می‌کنند.
گریت چیزی قابل اندازه‌گیری است و هر فرد می‌تواند میزان اشتیاق و پشتکار خود را ارزیابی کند. این ویژگی، نه تنها شامل توانایی پایدار ماندن در شرایط سخت است، بلکه علاقه عمیق به یک هدف مشخص و تعهد به آن را نیز شامل می‌شود.
اندازه‌گیری گریت، به فرد کمک می‌کند تا نقاط ضعف و قوت خود را بشناسد و برای تقویت پشتکار و اشتیاق خود برنامه‌ریزی کند. افرادی که در آزمون‌های گریت نمره بالایی می‌گیرند، معمولاً اهداف بلندمدت مشخصی دارند و به‌طور پیوسته برای دستیابی به آن‌ها می‌کوشند. این افراد کمتر تحت تأثیر موانع قرار می‌گیرند و از شکست‌ها به‌عنوان فرصتی برای پیشرفت استفاده می‌کنند.
گریت ویژگی‌ای است که می‌توان آن را در طول زمان پرورش داد. این رشد به واسطه ترکیبی از عوامل فردی و محیطی اتفاق می‌افتد. علاقه به هدف، تمرین پیوسته برای بهبود، داشتن حس هدفمندی در زندگی و باور به توانایی تغییر شرایط، از عناصر کلیدی در رشد گریت هستند.
عوامل محیطی مانند خانواده، جامعه و فرهنگ نیز نقش مهمی در رشد گریت دارند. خانواده‌هایی که ارزش پشتکار و تعهد را در کودکان تقویت می‌کنند، فرزندانی پرورش می‌دهند که در برابر چالش‌ها مقاوم‌تر هستند. علاوه بر این، فرهنگ‌هایی که کوشش و پایداری را ارج می‌نهند، بستر مناسبی برای رشد گریت فراهم می‌کنند.
در نهایت، گریت نتیجه یک فرایند طولانی‌مدت است که با تعهد به رشد شخصی و اشتیاق به اهداف معنادار شکل می‌گیرد. این ویژگی به هر فرد اجازه می‌دهد تا از موانع عبور کند و به جایگاهی برسد که برایش اهمیت دارد.
علاقه، جرقه‌ای است که سفر گریت را آغاز می‌کند. این علاقه معمولاً در ابتدای مسیر به شکل حس کنجکاوی ظاهر می‌شود و با گذر زمان، به اشتیاقی عمیق و پایدار تبدیل می‌گردد. افراد علاقه‌مند به جای آنکه صرفاً به دنبال نتایج فوری باشند، از فرایند یادگیری لذت می‌برند و در این مسیر انگیزه‌شان افزایش می‌یابد.
یکی از نمونه‌های واقعی در کتاب، کودکی است که از دوران ابتدایی به ساخت روبات علاقه داشت. او با استفاده از قطعات ساده مثل موتورهای قدیمی و چرخ‌دنده‌های شکسته، ماشین‌های کوچک طراحی می‌کرد. علی‌رغم شکست‌های پی‌درپی، علاقه‌اش او را وادار کرد که هر روز زمان بیشتری را صرف یادگیری اصول مهندسی کند. این علاقه نه تنها مسیر شغلی او را شکل داد، بلکه او را به یکی از موفق‌ترین نوآوران حوزه روباتیک تبدیل کرد. علاقه او، پایه‌ای شد برای پشتکار بی‌پایانش در این مسیر.
تمرین هدفمند، عاملی کلیدی در پرورش گریت است. این تمرین نه صرفاً تکرار بلکه شامل تحلیل اشتباهات و کوشش برای اصلاح آن‌هاست. چنین تمرینی نیازمند نظم، صبر و تعهد پیوسته است.
کتاب از یک ورزشکار المپیکی یاد می‌کند که هر روز پیش از طلوع خورشید تمرینات خود را آغاز می‌کرد. او روی هر حرکت، بارها و بارها تمرکز می‌کرد تا کوچک‌ترین جزئیات را بهبود دهد. حتی زمانی که خستگی اوج می‌گرفت، با اراده‌ای قوی به تمرین ادامه می‌داد. موفقیت او در میدان مسابقات نتیجه تمریناتی بود که فراتر از توان معمول او بود. این داستان نشان می‌دهد که برای رسیدن به سطحی بالاتر از توانایی‌های فعلی، تمرین باید به یک عادت تبدیل شود.
هدف به کوشش‌ها معنا می‌بخشد و سختی‌ها را قابل تحمل می‌کند. افرادی که اهدافی بزرگ و معنادار دارند، نه تنها برای خودشان بلکه برای تأثیرگذاری بر دیگران می‌کوشند. هدف، انرژی لازم برای ادامه مسیر را حتی در دشوارترین شرایط فراهم می‌کند.
یکی از داستان‌های برجسته کتاب درباره معلمی است که در مناطق محروم تدریس می‌کرد. او باور داشت که شغلش چیزی فراتر از آموزش است؛ او زندگی دانش‌آموزانش را تغییر می‌داد. این هدف به او انگیزه داد تا هر روز با شور و اشتیاق بیشتری به کار بازگردد. سختی‌ها، نبود امکانات و فشار کاری او را متوقف نکرد، چرا که هدفش عمیق‌تر از هر مانعی بود.
امید، عاملی است که افراد را در مواجهه با دشواری‌ها به پیش می‌راند. این ویژگی، باور به امکان تغییر شرایط و رسیدن به اهداف را تقویت می‌کند. بدون امید، حتی پرشورترین افراد نیز در برابر موانع متوقف می‌شوند.
داستان یک دانشجوی پزشکی در کتاب نشان می‌دهد که چگونه امید او را از شکست نجات داد. پس از چندین بار مردود شدن در امتحانات، او همچنان باور داشت که می‌تواند موفق شود. هر شکست برای او فرصتی بود تا روش مطالعه خود را بهبود دهد. امید، او را به کوشش بیشتر واداشت و در نهایت به موفقیتی رسید که حتی خودش نیز تصورش را نمی‌کرد. امید نه تنها پشتکار او را تقویت کرد، بلکه او را از ناامیدی نجات داد.
والدین نقشی کلیدی در شکل‌دهی گریت در فرزندان دارند. فرزندانی که در محیطی سرشار از حمایت و در عین حال همراه با انتظارات بالا رشد می‌کنند، به احتمال بیشتری اشتیاق و پشتکار را در خود پرورش می‌دهند. تعادل میان محبت و سخت‌گیری، کلید این فرایند است.
یکی از نمونه‌های ملموس در این زمینه، داستان خانواده‌ای است که فرزندانشان در مسابقات موسیقی موفقیت چشمگیری کسب کردند. والدین آن‌ها، با اینکه به‌شدت از فرزندان حمایت عاطفی می‌کردند، اما از آن‌ها انتظار داشتند که روزانه ساعت‌ها تمرین کنند. یکی از فرزندان این خانواده در مصاحبه‌ای گفته بود که هر بار احساس خستگی می‌کرد، حمایت والدینش به او انگیزه بازگشت به تمرین را می‌داد. این ترکیب حمایت و انتظارات بالا، زمینه‌ای برای رشد اشتیاق و استقامت در این کودکان فراهم کرد.
محیط‌هایی که در آن‌ها رقابت و همکاری در کنار هم وجود دارند، بستری ایده‌آل برای پرورش گریت هستند. رقابت سالم باعث می‌شود افراد مرزهای توانایی خود را جابه‌جا کنند، در حالی که همکاری حس تعلق و انگیزه را افزایش می‌دهد.
در یک مدرسه ورزشی، تیمی از نوجوانان برای شرکت در مسابقات قهرمانی تمرین می‌کردند. مربی آن‌ها فضایی ایجاد کرده بود که در آن اعضای تیم برای بهترین شدن با یکدیگر رقابت می‌کردند، اما در عین حال برای موفقیت تیم به هم کمک می‌کردند. یکی از بازیکنان پس از تمرینات طاقت‌فرسا گفته بود که ترکیب رقابت و حمایت تیمی، او را به مرزهایی فراتر از توانایی‌هایش سوق داده است.
فرهنگ و محیط، تأثیر عمیقی بر پرورش گریت دارند. جوامعی که ارزش کوشش و پشتکار را ارج می‌نهند، به طور غیرمستقیم اشتیاق و استقامت را در افراد تقویت می‌کنند. در مقابل، فرهنگی که تنها بر استعداد تأکید دارد، ممکن است افراد را از کوشش بازدارد.
یک نمونه واقعی در این زمینه، فرهنگ کاری در یک شرکت نوآورانه است. این شرکت، به جای پاداش دادن به موفقیت‌های سریع، از کارمندانی که در پروژه‌های بلندمدت و چالش‌برانگیز موفق بودند، تقدیر می‌کرد. این رویکرد باعث شد کارکنان حس کنند که کوشش پیوسته آن‌ها ارزشمند است و به همین دلیل، انگیزه بیشتری برای ادامه کار در شرایط سخت پیدا کردند.
گریت نتیجه ترکیب اشتیاق و پشتکار است. این ویژگی نه تنها از درون فرد، بلکه از محیط و جامعه نیز شکل می‌گیرد. والدین، مربیان، و فرهنگ اطراف می‌توانند گریت را تقویت یا تضعیف کنند.
در نهایت، موفقیت پایدار حاصل فرایندی طولانی و همراه با تعهد است. کسانی که اشتیاق عمیق به اهداف خود دارند و با پشتکار از موانع عبور می‌کنند، در مسیر رشد فردی و حرفه‌ای به جایگاه‌های ارزشمندی دست می‌یابند. این مسیر به همگان نشان می‌دهد که کوشش و پشتکار، از هر عامل دیگری در موفقیت، اهمیت بیشتری دارد.
